ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ ΣΤΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ ΜΕ ΣΑΛΤΣΑ ΒΕΡΙΚΟΚΟΥ

Την Κυριακή μου ζήτησαν τα παιδιά να τους κάνω για φαγητό, κάτι ξεχωριστό αλλά όχι πολύ μακριά από την γνωστή γεύση που έχουν συνηθίσει. Δύσκολα πράγματα θα μου πείτε ε; Πρέπει να ομολογήσω, ότι είναι πολύ δύσκολο!!! Να κάνεις κάτι απλό και συγχρόνως νόστιμο και ξεχωριστό… κι επιμένω στο απλό. Για να δούμε λοιπόν τι έχω πρόχειρο στο σπίτι. Μια ηλεκτρική ψησταριά…. Χμ… καλά αρχίζουμε… αφού βαριέμαι ν’ ανάψω κάρβουνα, κρέας χοιρινό, πιπεριές… και φρούτα… Αυτά! Η αισιοδοξία μου άρχισε να γίνεται… χάλια. Τέλος πάντων, ας προσπαθήσουμε.
Πήρα το κρέας και το κοίταγα σαν χαζός. Αποφάσισα να κάνω σουβλάκια, αφού είχα καλαμάκια που τα έβαζα στις γλάστρες για τα περιστέρια. Έκοψα λοιπόν το χοιρινό σε μικρούς κύβους, (όλοι ξέρουμε πόσο μικροί πρέπει να κοπούν για σουβλάκι), πήρα 2 μεγάλα ξερά κρεμμύδια, …. 6 αρκετά μεγάλα βερίκοκα, λίγο ώριμα και 2 μεγάλες πράσινες πιπεριές! Τα έκοψα κι αυτά σε μεγάλα κομμάτια. Πέρασα όλα τα κομμάτια στα ξυλάκια εναλλάξ, (κρεμμύδι – βερίκοκο – κρέας - πιπεριά… ) και άναψα την ψησταριά μου. Ακόμα πιο ωραία βέβαια θα γίνονταν στα κάρβουνα αλλά είπαμε η τεμπελιά μου…  Βρήκα σε ένα συρτάρι του ψυγείου και ντοματίνια. Κάρφωσα από ένα στην κορυφή. Τα έβαλα να αρχίσουν να ψήνονται.
Σε ένα μπολ, έριξα ένα φλιτζανάκι του καφέ, σάλτσα σόγιας, πρόσθεσα 2 κουταλιές της σούπας πελτέ, 2 κ.σ. μαρμελάδα βερίκοκο, (σε όλα τα σπίτια υπάρχει ένα βαζάκι…), λίγο λάδι και ψιλοκομμένο δεντρολίβανο. Αλάτι , πιπέρι. Έβαλα το δάχτυλο στο μείγμα μόλις το ομογενοποίησα… νιαμ νιαμ….! Με ένα κλαδί από δεντρολίβανο σαν πινέλο, άρχισα να αλείφω το κάθε σουβλάκι ξεχωριστά γυρνώντας τα κάθε λεπτό. Μόλις άρχισαν να κάνουν κρούστα, τα σέρβιρα ζεστά με ψημένα λαχανικά σε λάδι και μπαλσάμικο…. Πρέπει να ήταν υπέροχα!
Εγώ! Δυστυχώς δεν πρόλαβα να δοκιμάσω. Τα παιδιά να είναι καλά….