ΓΑΡΙΔΟΜΑΚΑΡΟΝΑΔΑ ΑΛΑ ΓΙΩΡΓΟΣ

Μου έστειλαν σήμερα από το νησί μου κάτι χταπόδια και γαρίδες με το πλοίο της γραμμής. Πήγα λοιπόν στον Πειραιά να τα παραλάβω και στο μυαλό μου κατά την διάρκεια της διαδρομής, σκεφτόμουν το τσιμπούσι που θα ακολουθούσε το μεσημέρι της Κυριακής!

Και βέβαια σαν νησιώτης, η επιθυμία μου…. ήταν τα μακαρόνια με θαλασσινά! Στο νησί, την Κάλυμνο, μάθαμε τα μακαρόνια από τους Ιταλούς και μέχρι το 1948 που ενωθήκαμε με την μαμά Ελλάδα, είχαμε εθιστεί πια. Τα γνήσια πάντως ζυμαρικά της Καλύμνου και προ Ιταλών, ήταν οι μακαρούνες όπως σε όλα τα Δωδεκάνησα, (Κάρπαθος, Ρόδος, Κως, …. κλπ). Θα τις βρείτε και στις μεγάλες πόλεις, σε ειδικά super market. 

Αποφάσισα λοιπόν να χρησιμοποιήσω κανονικά μακαρόνια Νο 6. Και βέβαια την συνταγή της γιαγιάς  της Καλυμνιάς ( η άλλη μου ήταν Πελοποννήσια), όπως την θυμόμουν, βλέποντάς την στην κουζίνα. Πάμε λοιπόν για τα υλικά για 3 – 4 άτομα:

1. 1 πακέτο μακαρόνια (ακόμη μακαρούνες, ταλιατέλες, λιγκουίνι ή όποιο άλλο ζυμαρικό θέλετε…)

2. 3 ώριμες ντομάτες ξυσμένες σε χοντρό πολτό

3. 3 κρεμμύδια ξηρά, κόκκινα κατά προτίμηση, μεγάλα, κομμένα σε λεπτές ροδέλες 

4. Μαϊντανός ψιλοκομένοσ

5. Αλάτι 

6. Πιπέρι 

7. …. Και πιπέρι καγιέν!

8. Πελτές, 2 κουταλιές της σούπας γεμάτες. Ο πελτές είναι το καλύτερο «δυναμωτικό» για τις ντομάτες

9. 350 γραμ. γαρίδες ολόκληρες νωπές, ή, καταψυγμένες καθαρισμένες ουρές

10. Ξίδι (βάζω μπαλσάμικο, αλλά και το απλό κάνει την δουλειά του)

11. Σάλτσα σόγιας 2 κ.γ. (αντικαθιστώ κάποιο υγρό για σάλτσα της γιαγιάς που το έφτιαχνε μόνη της, βρίσκοντας ίδιο το γευστικό αποτέλεσμα)

12. Ελαιόλαδο

13. 1 κ.σ. ζάχαρη

14. 2 σκελίδες σκόρδο

15. Τσίπουρο μπόλικο

Και πάμε στην εκτέλεση……

Σε μια μεγάλη κατσαρόλα, βράζω τις γαρίδες για 3 λεπτά περίπου, αφού πρώτα έχω καθαρίσει την ουρά τους και βγάλω το μικρό μαύρο αντεράκι από την ράχη τους. Αν έχω κατεψυγμένες ουρές, τις αφήνω από το πρωί να ξεπαγώσουν και ακολουθώ ακριβώς τα ίδια βήματα. Μέχρι να διαβάσει κάποιος αυτά που γράφω, θα έχουν περάσει τα 3 λεπτά, οπότε βγάζω την κατσαρόλα από την φωτιά. Σουρώνω τα νόστιμα ζουζούνια μου, το σπίτι ήδη θα έχει γεμίσει με μυρουδιά της θάλασσας και κρατάω λίγο από το νερό σε ένα μπόλ.

Επαναφέρω την κατσαρόλα στη φωτιά. Βάζω λίγο  λάδι, ελαιόλαδο και προσέχω να έχει καλύψει καλά τον πάτο του σκεύους. Ρίχνω το κρεμμύδι και το ψήνω μέχρι να ¨κατσιάσει¨. Προσοχή, δεν θέλω να  μου αλλάξει χρώμα, περίπου 3 λεπτά. Ρίχνω την ζάχαρη με το ξίδι και ανακατεύουμε για άλλα 3 λεπτά. Μόλις καραμελώσαμε τα κρεμμύδια μας. Νιάμ – νιάμ…  αυτά βέβαια τρώγονται κι έτσι, αλλά υπομονή…. Προσθέτουμε τώρα τις ξυσμένες, λιωμένες ντομάτες, τον πελτέ και αλατοπιπερώνουμε. Στο αλάτι μην κάνετε περικοπές, φτηνό είναι, ούτε η ΤΡΟΪΚΑ το απαγορεύει… ή όχι; Πέρασαν τα επόμενα 3 λεπτά; Τι περιμένετε… ρίξτε τώρα τον μαϊντανό, την σόγια , το καγιέν, 1 ποτήρι νερού από τον ζωμό που κρατήσαμε, ….. μην ξεχάσουμε και το ποτηράκι τσίπουρο. Άντε πάλι 3 λεπτά μαγείρεμα…

Σ’ ένα άλλο σκεύος βράσαμε τα μακαρόνια, μαντέψτε…. 3 λεπτά της ώρας. (Όταν λέμε λεπτά, πάντα της ώρας εννοούμε και όχι λεπτά αισθήματα. Αυτή ήταν η βλακεία της μέρας!!!)

Ξαναγυρνάμε τώρα στην πρώτη κατσαρόλα. Αφού πέρασαν τα … 3 λεπτά, βλέπουμε μια ωραία κόκκινη σάλτσα. Προσθέτουμε τις γαρίδες και… άντε πάλι 3 λεπτά. Τώρα σειρά έχουν τα μακαρόνια. Τα προσθέτουμε και αυτά και ανακατεύουμε καλά. Πιο σωστά με μια λαβίδα, κυκλικά μην σπάσουμε τα ζυμαρικά. Κλείνουμε με καπάκι και αφήνουμε ξέρετε πόση ώρα;

5-6 λεπτά…. Σας την έφερα ε;

Το φαγητό είναι έτοιμο και σερβίρεται ζεστό, πασπαλισμένο με τρίμα φέτας.

Καλή σας όρεξη!!!

Α, ξέχασα να πω. Στα υλικά γράφω μπόλικο τσίπουρο, ενώ έριξα μόνο ένα ποτηράκι στο φαγητό. Καταλαβαίνεται ότι το υπόλοιπο το πίνουμε κατά την διάρκεια της διαδικασίας.